Over de Pop Media Prijs

De Pop Media Prijs wordt uitgereikt voor het gehele oeuvre van een pop-journalist waarbij in het bijzonder wordt gelet op bijzondere prestaties in het afgelopen jaar. Kandidaten zijn individuen, of in een enkel geval initiatieven of projecten, vanuit alle geledingen van de media: pers, boeken, radio, tv, online media, documentaires, film, fotografie. Hierbij gaat het in alle gevallen om publicaties met als onderwerp popmuziek. Na de publicatie van de longlist en een publieke stemronde heeft een onafhankelijke jury 3 genomineerden benoemd.

De prijs werd in 1994 voor het eerst uitgereikt. De winnaars waren achtereenvolgens Bert van de Kamp, Jip Golsteijn, David Kleijwegt, Martin Bril, Tom Engelshoven, Herman van der Horst, Anton Corbijn, Gijsbert Kamer, de redactie van de website 3voor12, Hester Carvalho, Lex van Rossen, Leon Verdonschot, John Schoorl, Leo Blokhuis, Jan van der Plas, Sander Donkers en Eric Corton, DWDD recordings, Saul van Stapele, Mary Go Wild / Mark van Bergen, Atze de Vrieze, Rutger Geerling, Rotjoch en Roosmarijn Reimer.

Stem op jouw favoriet voor de Pop Media Prijs 2018

Breng via dit formulier jouw stem uit op de kandidaten voor de Pop Media Prijs 2018. Stemmen kan tot vrijdag 7 december 23.59 uur. Op basis van deze publieke stemronde zal een onafhankelijke jury 3 genomineerden benoemen. Op zaterdag 19 januari 2019 zal de jury de winnaar van de Pop Media Prijs 2018 bekendmaken.

Let wel; je mag op max. 3 personen en/of media stemmen. Bij meer dan 3 stemmen is de inzending niet geldig.

Winnaar Pop Media Prijs 2017

Op zaterdagmiddag 20 januari 2018 is voor de vierentwintigste keer de Pop Media Prijs uitgereikt. De winnaar is Roosmarijn Reijmer. De uitreiking vond plaats tijdens Eurosonic Noorderslag in Groningen. De andere genomineerden waren Puna.nl en Gert van Veen.

De jury schrijft: ‘De afgelopen zes, zeven jaar heeft ze met een enorme gedrevenheid 3voor12 Radio een nieuw eigen gezicht gegeven. Ze had de bijna onmogelijk geachte opdracht het programma van Eric Corton voort te zetten, wat haar met ogenschijnlijk gemak lukte. Met een geheel eigen stijl waarin ze de moeilijkste elektronica een even vanzelfsprekende plek gaf, als de laatste hit van Katy Perry wist ze het onderscheid tussen underground en mainstream op te heffen.’